സംഗീതത്തിൻ്റെ നിലവിലെ അവസ്ഥ

പ്രാചീനകാലം മുതൽ നമ്മുടെ രാജ്യത്ത് നിലനിന്നിരുന്ന 64 പ്രധാന കലകളിൽ, സംഗീതം ഏറ്റവും മികച്ച കലകളിൽ ഒന്നായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു, മനസ്സിനെ രസിപ്പിക്കുന്ന സംഗീതം, ആത്മാവിനെ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന സംഗീതം, സംഗീതം ഒരു ദൈവിക കലയാണ്. ജീവിതത്തിൻ്റെ ഓരോ കണികയിലും നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന സംഗീതമുണ്ട്, ഉയരുകയും താഴുകയും ചെയ്യുന്ന ജല തിരകളിൽ സംഗീതമുണ്ട്, വെള്ളച്ചാട്ടത്തിൻ്റെ അലയൊലികളിൽ സംഗീതമുണ്ട്, ഇലകളുടെ തുരുമ്പുകളിൽ സംഗീതമുണ്ട്, മധുരത്തിൽ സംഗീതമുണ്ട്. കുട്ടികളുടെ സംസാരം, പക്ഷികളുടെ ശബ്ദത്തിൽ സംഗീതമുണ്ട്, പ്രകൃതിയിൽ എല്ലായിടത്തും സംഗീതമുണ്ട്, സംഗീതത്തിൻ്റെ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ശബ്ദങ്ങൾ അന്തരീക്ഷത്തിൽ തുടർച്ചയായി പ്രതിധ്വനിക്കുന്നു, ജീവലോകത്തിൻ്റെ എല്ലാ ഘടകങ്ങളിലും സംഗീതമുണ്ട്.

പ്രപഞ്ചത്തിൻ്റെ ഉത്ഭവം ഓംകാരത്തിൻ്റെ രൂപത്തിലുള്ള നാദബ്രഹ്മത്തിൽ നിന്നാണെന്ന് പുരാതന ഋഷിമാർ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു.

അനാദിനിധാനം ബ്രഹ്മ ശബ്ദ്ത്വയദ്ക്ഷരം ।
വിവർത്തതേ അർത്ഥഭാവേൻ പ്രകിയ ജഗ്തോയത്:॥
ഈ നാദബ്രഹ്മത്തിൽ നിന്നാണ് സംഗീതം ഉണ്ടായതെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു.

നാല് വേദങ്ങളിൽ സംഗീതം സാമവേദത്തിൽ നിന്നാണ് ഉത്ഭവിച്ചതെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു.

ശാസ്ത്രീയ സംഗീതത്തിൻ്റെ രണ്ട് ധാരകൾ നമ്മുടെ രാജ്യത്ത് പ്രചാരത്തിലുണ്ട്, ഒന്ന് ഉത്തരേന്ത്യൻ ശാസ്ത്രീയ സംഗീതം, മറ്റൊന്ന് ദക്ഷിണേന്ത്യൻ ശാസ്ത്രീയ സംഗീതം, രണ്ട് ശൈലികളും വളരെ സമ്പന്നവും മികച്ചതുമാണ്, കൂടാതെ നാടോടി സംഗീതം, എളുപ്പമുള്ള സംഗീതം, നാടക സംഗീതം, ഭജൻ മുതലായവയും പ്രചാരത്തിലുണ്ട്, പാരമ്പര്യങ്ങൾക്കും മൂല്യങ്ങൾക്കും മൂല്യങ്ങൾക്കും അതിൻ്റേതായ പ്രത്യേക സ്ഥാനമുള്ള ഒരു രാജ്യമാണ് ഇന്ത്യ, നമ്മുടെ പൂർവ്വികർ നൽകിയ മൂല്യങ്ങളുടെയും അറിവുകളുടെയും പൈതൃകം ഞങ്ങൾ എല്ലായ്പ്പോഴും സംരക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഇന്നും നിരവധി ഗായകർ. ഈ കലയെ സ്വാംശീകരിക്കുന്നതിലും ശുദ്ധീകരിക്കുന്നതിലും ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, ഏകദേശം 100 വർഷം മുമ്പ് ഇന്ത്യൻ ചലച്ചിത്ര സംഗീതം എത്തി, നിരവധി മികച്ച സംഗീത സംവിധായകർ ഈ സിനിമകളിൽ സംഗീതം നൽകി, ശാസ്ത്രീയ സംഗീതത്തെ ജനപ്രീതിയുടെ പുതിയ ഉയരങ്ങളിലെത്തിച്ചു, ചലച്ചിത്ര സംഗീതം നമ്മുടെ സംഗീതത്തിൻ്റെ മികച്ച ഉദാഹരണമായിരുന്നു. , ഗാനരചനയും ഗുണനിലവാരവും.

കഴിഞ്ഞ കുറച്ച് വർഷങ്ങളായി, പ്രത്യേകിച്ച് 90-കൾ മുതൽ, സിനിമാ സംഗീതത്തിൻ്റെ നിലവാരത്തിൽ വളരെയധികം ഇടിവ് സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്, ഒരു കാലത്ത് മീരയുടെ ഭജനകൾ പ്രതിധ്വനിച്ചിരുന്ന, പവിത്രമായ പ്രണയത്തിൻ്റെ കഥകളുണ്ടായിരുന്നു, ദൈവാരാധനയുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു പാട് അശ്ലീല പദങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു, അവിടെ ശ്രോതാക്കൾ നൃത്തം ചെയ്യുന്ന തരത്തിൽ സ്വരവും താളും താളവും ചേർന്ന മനോഹരമായ ഒരു സമ്മിശ്രണം ഉണ്ടായിരുന്നു, എന്നാൽ അതാണ് ട്യൂൺ ഇല്ല, ഗായകന് ശബ്ദത്തെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല, സ്നേഹമില്ല ശ്രുതികളും രാഗങ്ങളും ധിഞ്ചക്‌ദിൻചക്കിൻ്റെ താളത്തിൽ വിറ്റഴിക്കപ്പെടുന്നു, ഇന്നത്തെ ശ്രോതാക്കൾ അത് വാങ്ങുന്നു, സംഗീതത്തിൽ എന്തെങ്കിലും അവശേഷിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് താളമാണ്, സിനിമാ സംഗീതം മാത്രമല്ല, ഗാനങ്ങളുടെ ആൽബങ്ങളും നിർമ്മിക്കപ്പെടുന്നു. മാർക്കറ്റ്, റീമിക്സുകൾ നിർമ്മിക്കുന്നു, ലളിതമായ വാക്കുകളിൽ, പഴയ മനോഹരമായ ഗാനങ്ങൾ മോശമായി നശിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു, ഒരു അപവാദമെന്ന നിലയിൽ, ചില ഗാനങ്ങൾ നന്നായി നിർമ്മിക്കപ്പെടുന്നു.

അനുദിനം ശ്രോതാക്കൾക്കിടയിൽ സംഗീതത്തെ കുറിച്ചുള്ള അവബോധം കുറഞ്ഞുവരികയാണ്, വേഗത്തിൽ കാറുകൾ ഓടിക്കുമ്പോൾ, അവർ താളം പിടിക്കാൻ ഓടിപ്പോയി, വേഗത്തിലുള്ള പാട്ടുകൾ പാടി, ശരിയായ കവിതയോ ശ്രുതിമധുരമായ ആലാപനമോ ഇല്ല, ചിലർ ഉറക്കെ പാടുന്നു, ചിലർ മൂക്കത്ത് പാടുന്നു. , ചിലർ അവർ കരയുന്നു, പൊതുജനം ഞെട്ടുന്നു, റെക്കോർഡുകൾക്ക് ശേഷം റെക്കോർഡുകൾ ഉണ്ടാക്കുകയും വിൽക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, അത്തരം കലാകാരന്മാർ ചാക്ക് പണത്തിന് ശേഷം ചാക്ക് ഉയർത്തുന്നു, എന്നാൽ ഇതിലെല്ലാം സംഗീതത്തിൻ്റെ രൂപത്തിൽ എവിടെയാണ് നമ്മുടെ സംഗീതം? ശ്രോതാവിനെ ആനന്ദത്തിൻ്റെ കൊടുമുടിയിലെത്തിക്കുന്ന ആ സംഗീതം കേട്ടാൽ എല്ലാ സങ്കടങ്ങളും വിഷാദങ്ങളും രോഗങ്ങളും മാറിപ്പോകുന്ന പരബ്രഹ്മം എന്താണെന്ന് അറിയാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു , അത് മനസ്സിലാക്കിയവർ അതിൻ്റെ അവസ്ഥയെ ഓർത്ത് കരയുന്നു, ചിലപ്പോൾ ചില പാട്ടുകൾ കേൾക്കുമ്പോൾ, ശാരദ മാതാവിൻ്റെ ചെവിയിൽ പഞ്ഞി വയ്ക്കണം, ഇല്ലെങ്കിൽ പാട്ടും കളിയും നൃത്തവും മറ്റെല്ലാ കലകളും നശിക്കും. .അവൾക്ക് അവളുടെ വിഷമം സഹിക്കാൻ പറ്റില്ല.

ഇന്നത്തെ യുവതലമുറ വളരെ സെൻസിറ്റീവും ബുദ്ധിശക്തിയുമുള്ളവരാണ്, ചുരുങ്ങിയത് ഈ മേഖലയിൽ അവരുടെ അറിവ് വർദ്ധിപ്പിക്കുക, അവരുടെ സംഗീതം മനസ്സിലാക്കുക, പഠിക്കുക, അറിയുക എന്നത് അവരുടെ ഉത്തരവാദിത്തമാണ്, അപ്പോൾ മാത്രമേ വർഷങ്ങളോളം നമുക്ക് ഇത് സംരക്ഷിക്കാൻ കഴിയൂ വലിയ കല.
ഇതി

हमारे देश में प्राचीन काल से प्रचलित ६४ महत्वपूर्ण कलाओ में से एक सर्वोत्कृष्ट कला मानी गई हैं संगीत,संगीत जो मन का रंजन करे,संगीत जो आत्मा को अभिवयक्त करे,संगीत जो ईश्वरीय कला हैं। संगीत जो कण कण, अनु अनु में व्यापत हैं,पानी की उठती गिरती लहरों में संगीत हैं,झरने की कल कल चल चल में संगीत हैं,पत्तो की फड फड में संगीत हैं,बच्चो की मधुर बोली में संगीत हैं,पंछियों के स्वर में संगीत हैं, प्रकृति में हर कही संगीत हैं,सम्पुरण वायुमंडल में संगीत की अवय्क्त ध्वानिया निरंतर गुंजायमान हो रही हैं,चराचर जगत के प्रत्येक तत्व में संगीत हैं.

प्राचीन ऋषि मुनियों ने सृष्टि की उत्पत्ति ओमकार रूपी नादब्रहम से मानी थी,

अनादिनिधनम ब्रहम शब्द्त्वायाद्क्षरम ।
विवर्तते अर्थभावेन प्रकिया जग्तोयत:॥
और इसी नादब्रहम से संगीत की उत्पत्ति मानी गई हैं.

चारो वेदों में से सामवेद से संगीत की उत्पत्ति मानी गई हैं।

हमारे देश में शास्त्रिय संगीतकी दो धाराए प्रचलित हैं,एक उत्त्तरभारतीय शास्त्रीय संगीत एक दक्षिणभारतीय शास्त्रीय संगीत,दोनों ही पद्ध्तिया अत्यन्त समृध्ध व् श्रेष्ट हैं,साथ ही लोक संगीत,सुगमसंगीत,नाट्य संगीत,भजन आदि अन्य विधाये भी प्रचलित हैं,भारत ऐसा देश हैं जहा परंपराओ mulyo व मूल्यों का अपना विशिष्ट स्थान हैं,हमने हमेशा ही पूर्वजो के दिए संस्कार,व् ग्यान की विरासत कोसहेज कर संभाल कर रखा हैं,आज भी कितने ही गायक वादक इस कला को आत्मसात व् परिमार्जितकरने में लगे हैं,कुछ १००एक साल पहले भारतीय चित्र संगीत का आगमन हुआ,कई श्रेष्ट संगीतदिग्दार्शको ने इन फिल्मो में संगीत दिया,व् शास्त्रीय संगीत को लोकप्रियता के नए शिखरों परपहुचाया,वह फ़िल्म संगीत भी हमारी संगीतात्मकता का,लयात्मकता का,गुणात्मकता का उत्कृष्टनमूना था।

पिछले कुछ वर्षो से खास ९० के दशक से फ़िल्म संगीत के स्तर में बहुत ही गिरावट आई हैं,जहा कभीमीरा के भजन गूंजा करते थे,पवित्र प्रेम के अफसाने हुआ करते थे,देवो की वंदना हुआ करती थी,व्हीअश्लील शब्दों की भरमार हैं,जहा स्वर,ताल ,लय का सुंदर सम्मिश्रण हुआ करता था की श्रोता सुनकर हीझूम उठे,वही बेसुरपनहैं,गायक को न स्वर से तात्पर्य हैं ,न श्रुतियों,रागों से प्रेम.फ़िल्म संगीत धिनचकधिनचक की लय पर बेचा जा रहा हैं,और आज के श्रोता उसे खरीद रहे हैं,संगीत में कही कुछ बचा हैं तोवह हैं लय,सिर्फ़ फ़िल्म संगीत ही नही बाज़ार में गीतों की एल्बम बन रही है रिमिक्स बन रहे हैं,खरे खरेशब्दों में कहा जाए तो पुराने सुंदर गीतों को बुरी तरह तहस नहस किया जा रहा हैं।अपवाद स्वरुप कुछएक गाने अच्छे बन रहे हैं।

संगीत की समझ दिनों दिन श्रोताओ में कम होती जा रही हैं ,तेज कार चलाते चलाते भागती हुई लय सेमिलते भागते,दौड़ते गाने,जिनमे न उचित कविता हैं,न सुस्वर गायन,कोई चीख के गा रहा हैं,कोई नाकमें गा रहा हैं,कोई रो रहा हैं,और जनता वाह वाह किए जा रही हैं,रिकॉर्ड पर रिकॉर्ड बन रहे हैं,बिक रहेहैं,ऐसे कलाकार पैसे की बोरिया पर बोरिया उठा रहे हैं,पर इन सब में हमारा संगीत कहा हैं?वह संगीत जोपरब्रह्म स्वरुप था,जिसे सुनकर तमाम दुःख अवसाद रोग दूर हो जाते थे,वह संगीत जो अपनी भावपुर्नतासे श्रोता को आनंद की चरमसीमा पर पंहुचा देता था ,रुला देता था.क्या हो गया हैं लोगो की पसंद को?एकभेडचाल से सब चल रहे हैं,कम ही लोग भारतीय संगीत को जानना चाहते हैं,समझाना चाहते हैं,औरजिन्हें इसकी समझ हैं वह इसकी स्थिति पर रो रहे हैं,कभी कभी कुछ गाने सुनकर तो लगता हैं की माताशारदा के कानो में रुई के फाहे लगा दिए जाए नही तो गायन वादन नर्तन और अन्य सभी कलाओ कीसाम्रघ्यी अपनी इस दुर्स्थिति को सहन नही कर पायेगी।

आज की युवा पीढी बहुत ही गुनग्राही,व् समझदार हैं,कम से कम से कम वह - इस क्षेत्र में अपनी जानकारीबढाये,अपने संगीत को समझे,सीखे,जाने,यह उसका दायित्व ही हैं,तभी हम वर्षो से संजोयी गई,पुरखोकी दी हुई इस श्रेष्ट कला को सहेज पाएंगे।
इति