हिंदुस्थानी शास्त्रीय गायन, शिक्षक, संगीतकार आणि अभ्यासक पं. कृष्णा गुंडोपंत गिंडे हे पं. के. जी. गेंडे यांचा जन्म 26 डिसेंबर 1925 रोजी कर्नाटकातील बेळगावजवळील बैलहोंगल येथे झाला होता. त्यांनी लहानपणापासूनच संगीतामध्ये रस दाखविला आणि त्याचे संपूर्ण आयुष्य त्याच्या मागे लागले. ते पं. शिष्य झाले. वयाच्या 11 व्या वर्षी एस एन रतनजणकर लखनऊला रतनजणकरांच्या घरातील सदस्य बनण्यासाठी गेले. एस. एन. रतनजणकर त्यावेळी भटखंडे यांनी स्थापन केलेल्या मेरीस कॉलेज ऑफ म्युझिकचे प्राचार्य होते.

विदुषी मलाबिका कानन (२ December डिसेंबर १ 30 30० - १ February फेब्रुवारी २००)) प्रख्यात हिंदुस्थानी शास्त्रीय गायक होते. तिचे संगीत या गाण्याची प्रस्तुती त्या शैलीतील गायकांमध्ये अपवादात्मक होती आणि बैरागी व देश यांच्या समृद्ध आवाजात तिचे प्रदर्शन विशेष स्वरबद्ध होते.

उस्ताद हाफिज अली खान (1877 - 28 डिसेंबर 1972) एक भारतीय सरोद उस्ताद होता. विसाव्या शतकातील सारोड संगीतातील तो एक उंच व्यक्ती होता. सरोद वादकांच्या प्रसिद्ध बंगाश घराण्याचे पाचवे पिढीचे वंशज, हाफिज अली आपल्या संगीताच्या गीतात्मक सौंदर्यासाठी आणि त्याच्या स्ट्रोकच्या स्फटिक-स्पष्ट टोनसाठी परिचित होते. तथापि अधूनमधून समीक्षकांनी असे पाहिले आहे की खान यांची कल्पनाशक्ती त्यांच्या काळात प्रचलित तपमान ध्रुपद शैलीपेक्षा अर्ध-शास्त्रीय ठुमरी मुहावरेच्या अगदी जवळ होती. ते पद्मभूषण नागरी सन्मान प्राप्त करणारे होते.

उस्ताद नासिर अमीनुद्दीन डागर (२० ऑक्टोबर १ 23 २23, इंदूर, भारत - २ December डिसेंबर २०००, कोलकाता, भारत) हे डागर-वाणी शैलीतील प्रख्यात भारतीय ध्रुपद गायक होते.

विदुषी लक्ष्मीबाई (लक्ष्मीबाई) जाधव ही बडोदास्थित गायिका आणि सुरश्री केसरबाई केरकर यांची जवळची समकालीन होती. ती उस्ताद हैदर खानच्या अधिपत्याखाली होती, आणि त्या काळात जयपूर-अतरौली घराणे या वेढ्या झालेल्या उस्ताद अल्लादिया खानचा भाऊ होता. म्हणून लक्ष्मीबाई जयपूरमधील गायन शैलीतील प्रमुख घटकांपैकी एक होती, त्यांनी नंतर विदसह अनेक शिष्यांना मार्गदर्शन केले. धोंडूताई कुलकर्णी.